Jesień 1456
Diego opuścił łuk. Jego serce przyspieszyło. Istota była do złudzenia podobna do tej, która niespełna dwa miesiące temu zraniła go w bok. Jedyne czym się różniły, to ilością oczu. Te stworzenia z pewnością miały jakąś nazwę, ale Diego nie potrafił jej sobie przypomnieć. Na szczęście pamiętał, że nie powinien w pojedynkę podejmować walki.
Postawił jeden krok do tyłu, potem drugi. Wtedy kątem oka zauważył swój worek rekwizytów. Po raz kolejny nie wiedział, co ma z nim zrobić. Nie może go ze sobą zabrać, będzie to spowalniać ucieczkę... Ale z drugiej strony...
Diego nie zdążył przemyśleć kolejnych aspektów swojej sytuacji; potwór zaatakował pierwszy. Mężczyzna odskoczył i przeturlał się po ziemi. Ledwo uniknął ostrych jak brzytwa pazurów. Jednak monstrum z pewnością nie odpuści po jednym ciosie.
Kiedy to coś przymierzało się do ponowienia ataku, nagle ryknęło z bólu. Diego wtedy ujrzał kogoś jeszcze – dwunogiego lisa, który wbił miecz w grzbiet stwora.
Postawił jeden krok do tyłu, potem drugi. Wtedy kątem oka zauważył swój worek rekwizytów. Po raz kolejny nie wiedział, co ma z nim zrobić. Nie może go ze sobą zabrać, będzie to spowalniać ucieczkę... Ale z drugiej strony...
Diego nie zdążył przemyśleć kolejnych aspektów swojej sytuacji; potwór zaatakował pierwszy. Mężczyzna odskoczył i przeturlał się po ziemi. Ledwo uniknął ostrych jak brzytwa pazurów. Jednak monstrum z pewnością nie odpuści po jednym ciosie.
Kiedy to coś przymierzało się do ponowienia ataku, nagle ryknęło z bólu. Diego wtedy ujrzał kogoś jeszcze – dwunogiego lisa, który wbił miecz w grzbiet stwora.
<Feri?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz