Jesień 1457
Podążał dalej za rannym ptakiem. Pochodnia oświetlała drogę przed łowcą. Był już głęboko w lesie, przebywszy uprzednio kawałek pola i młodnik. Potwór już dawno zostawił go w tyle, ale nie przeszkadzało to tropicielowi. Trzymał w ręku kamień wstawiony w ramkę z brązu. Skałka jaśniała lekko żółtą poświatą, rezonowała z tymi, które zostały zarzucone na szyje w trakcie krótkiego spotkania oponentów. Regis nie mógł czuć się jednak zbyt pewnie ze swego rodzaju kompasem, zaklęcie niedługo mogło się skończyć, a trop urwać. Szedł więc dalej w kierunku wyznaczanym przez świecidełko, zachowując jednak czujność na wypadek innych niebezpieczeństw. Po kilkuset metrach coś znalazł, martwy wilk, a raczej co z niego zostało. Widocznie Harpie pożywiły się od razu. Rozcharatana głowa, wraz z łapą i fragmentem kręgosłupa leżała przykryta niewielką ilością liści. Na oko bestia nie żyła od dwóch dni. Ślady cięć na kościach i zleżałych już fragmentach skóry wskazywały na wielkiego ptaka. Regis był na bardzo dobrej drodze. Kilka chwil po opuszczeniu miejsca znaleziska kamień rozjaśnił, a tempo przemieszczania się przyspieszyło, do momentu usłyszenia nieprzyjemnego skrzeku. Łowca zgasił pochodnię, by nadto nie informować o swojej obecności. Powoli zbliżając się, dostrzegł zarys dużego drzewa, spomiędzy którego gałęzi dochodziły dźwięki, a kamień jaśniał coraz mocniej, znalazł legowisko. Była późna noc, wolał nie stawać na razie w szranki z istotami preferującymi taką porę doby. Odszedł ostrożnie kawałek od celu, przycupnął pod jednym z drzew i zamierzał czekać aż nastanie świt, by zmierzyć się z ptactwem.Siedział skulony, patrząc pusto w mrok, próbując obmyślić plan działania. Noc nie była ciepła, spodziewał się tego, lecz nie przewidział, że pelerynę zostawi owiniętą na wiejskim dziecku. Po dłuższej chwili z jednej z wielu skrytek stroju wydobył kamień, bez problemu mieszczący się w zaciśniętej dłoni. Wypowiedział po cichu krótką frazę po której na fakturze skały pojawiło się kilka ognisto pomarańczowych żyłek. Na jakiś czas miał zapewnione źródło ciepła, które przyda mu się do odległego jeszcze wschodu słońca.
C.D.N.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz